سلام.فقط حرف دلمه.از کودکی که یاد دارم همیشه پدر یه آدم خشن بوده با خانوادش.انگار که ما را تحمیل کردنند بهش.یاد نمیدم یک بار بگه بچه جان خوبی .باما در کودکی بازی کنه ویا مارا پارک ویا جای ببره که دوست داشتیم.بامون رفیق نبود غمخار نبود.مشکل داشت بامادرم به تبع با ما.از کودکی خود فقط برنامه کودک و ترس کتک از پدر یادمه.الانم که دیگه هیچی .خدارا شکر رو پای خودمم.بگزریم.درود بر تمامی پدران .پدرانی که با بچه خود بزرگ شده اند.دوستو غمخارو مونسه بچه هاشونن.سایه همه پدران کم نشه. پدر جانم بازهم میگویم روزت مبارک.

نوشته شده در جمعه 91/3/12ساعت 3:7 صبح توسط siavash نظرات ( ) |